ใครก็ตามที่สามารถทำให้เด็กมีความคิดเห็นและรู้จักประนีประนอม ผู้ที่ทั้งเด็ดเดี่ยวและรู้จักเชื่อฟังจะถือกุญแจในการศึกษาต่อไป
ความโลภคือความยากจนที่แท้จริง และความพอใจคือความมั่งคั่งที่แท้จริง
การสร้างความผูกพันร่วมกันไม่ใช่การทำร้ายใคร
อาจเป็นเพราะความเหงาและดวงตาสีแดง แต่ยังเป็นเพราะความทรงจำอันอบอุ่นและรอยยิ้ม
อาจเป็นเพราะฉันไม่เข้าใจมากเกินไป อาจเป็นความผิดของฉัน บางทีทุกอย่างก็ค่อยๆ พลาดไป แต่ฉันยังคงรอความเข้าใจและความห่วงใยจากคุณ!
ใครก็ตามที่เคยไปวัดจะรู้ดีว่าทันทีที่คุณเข้าประตูวัด คนแรกคือพระศรีอริยเมตไตรยที่ต้อนรับแขกด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม และด้านหลังพระองค์คือเว่ยตูวหน้าดำ แต่ตามตำนานเมื่อนานมาแล้ว ไม่ได้อยู่วัดเดียวกัน รับผิดชอบวัดต่างๆ พระศรีอริยเมตไตรยมีเริงรมย์สุขใจคนมากันมากมายแต่พระองค์ไม่ทรงสนพระทัย? และถึงแม้ว่าเว่ยตู่จะเป็นนักบัญชีที่ดีแต่เขาก็หน้ามืดมนไปวันๆ จริงจังเกินไปไหม? พระพุทธเจ้าทรงพบปัญหานี้เมื่อทรงตรวจเครื่องหอม พระองค์ ทรงวางทั้งสองไว้ในวัดเดียวกัน พระไมตรีพระพุทธเจ้าดูแลการประชาสัมพันธ์? และเว่ยตู่ก็เสียสละและเสียสละ และปล่อยให้เขารับผิดชอบด้านการเงิน ในการแบ่งงานและความร่วมมือระหว่างคนทั้งสองมีฉากที่เจริญรุ่งเรืองในวัด ในสายตาของนายใหญ่น่ะเหรอ ไม่มีใครที่ไร้ประโยชน์ เหมือนกับปรมาจารย์แห่งศิลปะการต่อสู้ ไม่จำเป็นต้องใช้ดาบอันล้ำค่า?
